Czeczota to wyjątkowo zdobne drewno wykorzystywane w meblarstwie, które, co ciekawe, powstaje na skutek działania grzybów, bakterii bądź mechanicznego uszkodzenia.
Czeczota to wyjątkowo zdobne drewno wykorzystywane w meblarstwie, które, co ciekawe, powstaje na skutek działania grzybów, bakterii bądź mechanicznego uszkodzenia. Tworzą one nietypowe zgrubienia, przebarwienia i zniekształcenia, które są jednak bardzo cenione przez stolarzy tworzących meble artystyczne czy wykorzystywane w dawnych latach do zdobienia antyków. Czeczota powstaje głównie na brzozach, topolach, jaworach i dębach, a odznacza się przede wszystkim niezwykle zawiłym rysunkiem słojów, które przybierają kształt jasnych i ciemnych oczek, żyłek, drobnych plamek i sęczków otoczonych przez splątane włókna drewna. Z tego też względu drewno czeczotkowe jest niezwykle rzadkim i cenionym materiałem wykorzystywanym do tworzenia mebli czy ich fornirowania. Nietypowe rysunki wykorzystywane przez meblarstwo powodują, że meble czeczotkowe nadają luksusowego charakteru w każdym pomieszczeniu, w jakim się znajdują. Są również dość drogie, ze względu na trudność w obróbce i konserwacji, jaką sprawiają nietypowe spękania i sęczki.
Czeczotkowe forniry zyskały popularność w XVIII wieku, a największym uznaniem cieszyły się przez cały wiek XIX. Wykorzystywane były do zdobienia mebli w stylu Biedermaier, eklektycznych czy Art Deco z okresu międzywojennego. Współcześnie można znaleźć dobrze zachowane meble z czeczotką z jasnej brzozy karelskiej pochodzących z lat 30. Nieustającą popularnością cieszą się także meble w stylu Art Deco z czeczotką orzechową, które osiągają wysokie ceny na aukcjach antyków.
