Kątniki to wolnostojące szafki narożne o jedno- albo dwuskrzydłowych drzwiach. W zależności od panującego stylu miały one różnorodną formę, a ich wspólną cechę stanowiła możliwość wygodnego ustawienia ich w kącie i zagospodarowania dzięki temu w praktyczny sposób wolnej przestrzeni. Kątniki barokowe charakteryzowały spore rozmiary oraz bogate zdobienie z wykorzystaniem gzymsów, rzeźbień, profilowań oraz intarsji. Meble te cechowały się dużą pojemnością. Z kolei XIX-wieczny styl Biedermeier, skupiający się na mieszczanach i ich zamiłowaniu do wygody oraz przytulności obfitował w niewielkich rozmiarów fornirowane kątniki o nieskomplikowanych i nieprzytłaczających kształtach, zaopatrzonych w proste albo cylindryczne fronty. W kwestii zdobienia decydowano się przede wszystkim na wyeksponowanie naturalnego usłojenia drewna, z którego wykonany został mebel. Lżejsze formy kątników wyróżniają się wysokimi cienkimi nóżkami oraz przeszklonymi drzwiczkami, nadającymi im delikatniejszego wyrazu. Do produkcji mebli wykorzystywano m. in. drewno dębowe i mahoniowe. Kątniki mogą pełnić różnorodne funkcje: od podręcznego stolika, barku, komody, bieliźniarki aż do pomocnika kredensu, stanowiąc doskonałe uzupełnienie wnętrza utrzymanego w klasycznym stylu. Pasować będą jednak również do współczesnych aranżacji jako ciekawy akcent przełamujący schematy i oprócz odgrywania praktycznej roli, również dodający charakteru pomieszczeniu. Warto zatem bliżej zainteresować się, czym były kątniki i spróbować znaleźć dla nich miejsce w naszym domu.
Kątniki to wolnostojące szafki narożne o jedno- albo dwuskrzydłowych drzwiach. W zależności od panującego stylu miały one różnorodną formę, a ich wspólną cechę stanowiła możliwość wygodnego ustawienia ich w kącie i zagospodarowania dzięki temu w praktyczny sposób wolnej przestrzeni. Kątniki barokowe charakteryzowały spore rozmiary oraz bogate zdobienie z wykorzystaniem gzymsów, rzeźbień, profilowań oraz intarsji. Meble te cechowały się dużą pojemnością. Z kolei XIX-wieczny styl Biedermeier, skupiający się na mieszczanach i ich zamiłowaniu do wygody oraz przytulności obfitował w niewielkich rozmiarów fornirowane kątniki o nieskomplikowanych i nieprzytłaczających kształtach, zaopatrzonych w proste albo cylindryczne fronty. W kwestii zdobienia decydowano się przede wszystkim na wyeksponowanie naturalnego usłojenia drewna, z którego wykonany został mebel. Lżejsze formy kątników wyróżniają się wysokimi cienkimi nóżkami oraz przeszklonymi drzwiczkami, nadającymi im delikatniejszego wyrazu. Do produkcji mebli wykorzystywano m. in. drewno dębowe i mahoniowe. Kątniki mogą pełnić różnorodne funkcje: od podręcznego stolika, barku, komody, bieliźniarki aż do pomocnika kredensu, stanowiąc doskonałe uzupełnienie wnętrza utrzymanego w klasycznym stylu. Pasować będą jednak również do współczesnych aranżacji jako ciekawy akcent przełamujący schematy i oprócz odgrywania praktycznej roli, również dodający charakteru pomieszczeniu. Warto zatem bliżej zainteresować się, czym były kątniki i spróbować znaleźć dla nich miejsce w naszym domu.
