Założona w 1832 roku fabryka porcelany Kuzniecowa w 20 lat osiągnęła pozycję jednego z największych zakładów porcelanowych naczyń w Imperium Rosyjskim. Jej nazwa pochodzi od nazwiska założyciela - kupca Kuzniecowa, a wyroby malowane przez proste wiejskie kobiety nazywane Agafia zyskały szybko określenie agaszki.
Założona w 1832 roku fabryka porcelany Kuzniecowa w 20 lat osiągnęła pozycję jednego z największych zakładów porcelanowych naczyń w Imperium Rosyjskim. Jej nazwa pochodzi od nazwiska założyciela - kupca Kuzniecowa, a wyroby malowane przez proste wiejskie kobiety nazywane Agafia zyskały szybko określenie agaszki.
Fabryka porcelany Kuzniecowa wyróżniała się pośród innych zakładów niezwykłą bielą tworzonych w niej naczyń. Oślepiający niemal kolor biały wytwarzanych w imperium porcelanowym Kuzniecowa naczyń łączono z efektownymi złoceniami oraz kolorową glazurą. W odróżnieniu od drugiej wielkiej fabryki rosyjskiej porcelany, naczynia zdobione w zakładzie Kuzniecowa zyskiwały wzory mocno inspirowane folklorem i tradycjami narodowymi, o żywych barwach.
W 1891 fabryka Kuzniecowa jeszcze się rozrosła, przejmując fabrykę Gardnera w Weblikach, a w 1899 zmieniła nazwę na M.S. Kuzniecow Towarzystwo Produkcji Wyrobów Porcelanowych i Ceramicznych. Mimo pojawienia się wkrótce potem na rynku rosyjskim taniej konkurencji, weszła sprawnie w nowoczesność, mechanizując proces produkcji porcelany. Słynęła przez lata z bardzo szerokiego asortymentu wytwarzanych produktów, sprzedając około 150 rodzajów serwisów do podawania herbaty, kawy czy obiadów. Samych modeli filiżanek wytwarzano ok. 370.
W 1918 roku fabryka Kuzniecowa została, jak większość rosyjskich prywatnych fabryk, znacjonalizowana. Tradycje produkcji porcelany Kuzniecowa do dzisiaj podtrzymywane są jednak przez istniejące zakłady w Dulewie.
