Jak rozróżnić poszczególne gatunki drewna w meblarstwie?

Wartość antycznych mebli zależy nie tylko od ich zdobień czy zachowania w dobrym stanie, ale przede wszystkim od gatunków drewna, jakiego użyto do ich stworzenia i zdobienia. Jak rozróżnić poszczególne gatunki drewna w meblarstwie - oto krótki przewodnik po najczęściej używanych materiałach, jak dąb, mahoń, orzech, sosna, heban.

Do najbardziej uznanych i osiągających wysokie ceny mebli antycznych należą te wykonane z drewna dębowego, odznaczającego się szczególną trwałością i szlachetnym charakterem. Meble wykonane z dębu są niezwykle ciężkie, mogą mieć barwy jasnobrązowe, o ciepłych odcieniach, nabierających głębi pod wpływem działania promieni słonecznych i wyjątkowo efektownym usłojeniu. Meble wykonywane z tego gatunku drewna tworzone były w okresach takich, jak średniowiecze, renesans czy gotyk.

Meble wykonywane z drewna mahoniowego mają charakterystyczną, brunatnoczerwoną barwę i wyraźnie widoczne usłojenie. Sprowadzany do Europy z Afryki i Ameryki Środkowej mahoń był używany głównie do fornirowania mebli i odznacza się niestety niską odpornością na uszkodzenia.

Antyki z drewna orzechowego, uważanego za wyjątkowo luksusowe, powstawały w Europie głównie w okresie baroku. Łatwy w obróbce orzech jest jednocześnie wyjątkowo wytrzymały i wyróżnia się pięknym usłojeniem oraz zróżnicowaną barwą.

Jasnożółte drewno sosny to najpopularniejszy w Europie materiał służący do tworzenia tańszych mebli i jako drewno pomocnicze. Bogate usłojenie i ciepłe odcienie powodują, że meble sosnowe odznaczają się niezwykłym urokiem, choć są nieco niedoceniane i mało odporne na robaki atakujące meble.

Bardzo ciemny w barwie, a chwilami czarny heban uznawany jest za najszlachetniejszy gatunek drewna używanego w meblarstwie dawnych epok. Pozyskiwany z drzew rosnących z strefie podzwrotnikowej służył do wykonywania luksusowych antyków lub fornirowania mebli z innych gatunków drewna.