Sekretera jest dużym, antycznym meblem, składającym się z wielu elementów. Dolna jej część ma postać szafy wyposażonej w drzwiczki lub komody z szufladami. Górną część sekretery natomiast stanowi tzw. nadstawa, również podzielona na dwie części. Górna zamykana jest na drzwiczki, a dolna na pionową płytę, która pełni jednocześnie funkcję blatu po rozłożeniu. Podtrzymują ją wtedy specjalne podpory. Za płytą znajdują się różnego rodzaju szuflady, półeczki i skrytki.
Nazwa tego mebla skrzyniowego pochodzi od francuskiego słowa secretaire, oznaczającego sekret, tajemnicę. Sekretera bowiem służyła głównie do pisania, a korespondencja, czy różnego rodzaju zapiski prywatne były tajne, chowano je więc przed oczami niepowołanych osób w skrytkach zamkniętych za płytą. Można spotkać sekretery praktycznie we wszystkich stylach, jakie panowały w sztuce: od baroku aż po art-deco.
Najbardziej popularna była ona w epoce rokoka - wtedy też stanowiła najbardziej luksusowy mebel, popularnym wśród dworzan. Z czasem stała się równie często spotykanym meblem wśród mieszczan, zwłaszcza w czasach Biedermeiera, których początek przypadł na początek XIX wieku. Były to bowiem początki intensywnego rozwoju gospodarczego, wzrosło więc zapotrzebowanie na służące do pisania wyposażenie domu, sklepu, czy biura.
Sekretery, w zależności od tego, z jakiego okresu historycznego pochodzą, mogą mieć bardzo różne kształty i wielkości. Przeważnie były one też pokrywane lakierem, czyli stylizowane na tzw. wysoki połysk. Współcześni miłośnicy starych mebli z pewnością docenią zabytkowy charakter, szyk i elegancję sekretery. W porównaniu do wszelkiego rodzaju mebli produkowanych dziś przemysłowo, sekretera będzie wyznacznikiem wyjątkowo wyszukanego gustu i luksusu, jaki panuje w domu jej posiadacza.
