Tadeusz Bulewski (1898-1930) był polskim malarzem. Studiował w Szkole Rysunkowej i Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie. Był członkiem Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, do którego należał od 1920 r. Oprócz malarstwa w kręgu jego działalności leżały również krytyka literacka oraz pisarstwo (jest autorem nowel). Stworzył także okładkę do książki Zygmunta Michałowskiego Warszawa w trjoletach (wyd. 1928 r.). Swoją wiedzę oraz pasję dotyczącą sztuk pięknych przekazywał młodszym pokoleniom w Warszawie oraz Białymstoku jako nauczyciel rysunku. Inspiracje do własnej twórczości czerpał natomiast przede wszystkim z bliskowschodnich bajek, literatury pięknej, przedstawiał także sceny historyczno-obyczajowe, a ponadto realizował swój talent również jako artysta pejzażowy. Tadeusz Bulewski szczególnym zamiłowaniem darzył technikę olejną na płótnie, a w swoich pracach nie przykładał wagi do szczegółowego oddawania detali. Cenił sobie swobodne operowanie kolorem, dlatego obrazy stworzone przez niego wyróżniają się dużymi plamami często kontrastujących ze sobą barw, bądź namalowane są w dużej mierze z wykorzystaniem wielu odcieni tego samego koloru. Artysta przed swoją przedwczesną śmiercią zdążył odbyć podróż do Brazylii, której pokłosie stanowi cykl malarski, przedstawiający impresje artysty związane z pobytem w tym tak odmiennym geograficznie oraz kulturowo kraju.
Choć Tadeusz Bulewski zmarł młodo, ponieważ w wieku zaledwie 32 lat, zdążył zapisać się na kartach historii jako artysta o znacznym dorobku i wkładzie w rozwój polskiej sztuki.
