Jeden z najlepiej rozpoznawalnych twórców tzw. polskiej szkoły plakatu, polski grafik Waldemar Świerzy, urodził się w 1931, a zmarł w 2013 roku. Był absolwentem wydziału grafiki w Katowicach, filii Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie obronił dyplom pod kierunkiem profesora Józefa Mroszczaka.
Po ukończeniu studiów przeniósł się do Warszawy, gdzie nawiązał współpracę z Wydawnictwem Artystyczno-Graficznym oraz Centralną Wynajmu Filmów. To dla nich, ale także dla teatrów czy wydawnictw książkowych stworzył tysiące grafik i plakatów, w których widoczny jest jego charakterystyczny styl. Punktem wyjścia we wczesnym okresie jego działalności do stworzenia znaku graficznego był portret ludzki, co widoczne jest na zaliczanych dziś do klasyki plakatu światowego pracach, jak Czerwona oberża, Bulwar zachodzącego słońca oraz Ulica hańby. Do jego cenionych prac graficznych należą także wspaniałe plakaty cyrkowe, portrety osobistości kultury czy muzyków jazzowych. Był również autorem okładek do PIW-owskiej serii literatury wydawanej jako Współczesna proza światowa.
Waldemar Świerzy za swoją twórczość otrzymał liczne nagrody i wyróżnienia. Do najważniejszych z nich należą: Nagroda im. Tadeusza Trepkowskiego dla młodych grafików wręczona w 1956 Grand Prix im. Toulouse-Lautreca na Międzynarodowej Wystawie Plakatu Filmowego w Wersalu za plakat „Czerwona Oberża” z 1959 roku czy pierwsza nagroda w Konkursie Plakatów Filmowych magazynu Hollywood Reporter za plakat do filmu „Ziemia obiecana” z 1975 roku.
