Porcelanowe figurki oraz naczynia z węgierskiej wytwórni Hollohaza to dzisiaj poszukiwane pilnie przez kolekcjonerów szkła ozdobnego i użytkowego przedmioty. Wśród szczególnie cenionych wyrobów wytwórni Hollohaza znajdują się figurki w tradycyjnych węgierskich strojach czy utrzymane w modernistycznym stylu postacie ludzkie.
Węgierska manufaktura swoją nazwę wzięła od miejscowości Hollohaza, gdzie w 1777 roku została założona huta szkła. W 1831 roku przedsiębiorstwo zostało przekształcone przez jego ówczesnego właściciela, hrabiego Mihály Károlyia w wytwórnię ceramiki, specjalizującą się w kolejnych latach w produkcji naczyń zdobionych ludowymi motywami dla prostych, niezbyt zamożnych odbiorców. Lata świetności firmy rozpoczęły się w 1857 roku. Należąca do Ferenca Istvanyegp manufaktura została bowiem znacznie rozbudowana i stała się znaczącym producentem ceramiki w Węgrzech. Choć praca zakładu została wstrzymana przez działania militarne w trakcie I wojny światowej, wznowiono ją w 1923 roku.
W 1939 roku wytwórnia Hollozaha znowu zmieniła właściciela. Karoly Szakmary postawił przede wszystkim na techniczne zmodernizowanie zakładu, ale istotne było dla niego także nadanie wytwarzanej ceramice nieco bardziej artystycznego charakteru. Jego działania zostały przerwane wskutek znacjonalizowaniu w 1948 roku fabryki przez rządy komunistycznych Węgier, które zdecydowały, że będzie ona produkować głównie izolatory. Do tworzenia artystycznej ceramiki udało się powrócić dopiero w 1953 roku.
Porcelanowe figurki oraz naczynia z węgierskiej wytwórni Hollohaza to dzisiaj poszukiwane pilnie przez kolekcjonerów szkła ozdobnego i użytkowego przedmioty. Wśród szczególnie cenionych wyrobów wytwórni Hollohaza znajdują się figurki w tradycyjnych węgierskich strojach czy utrzymane w modernistycznym stylu postacie ludzkie.
Węgierska manufaktura swoją nazwę wzięła od miejscowości Hollohaza, gdzie w 1777 roku została założona huta szkła. W 1831 roku przedsiębiorstwo zostało przekształcone przez jego ówczesnego właściciela, hrabiego Mihály Károlyia w wytwórnię ceramiki, specjalizującą się w kolejnych latach w produkcji naczyń zdobionych ludowymi motywami dla prostych, niezbyt zamożnych odbiorców. Lata świetności firmy rozpoczęły się w 1857 roku. Należąca do Ferenca Istvanyegp manufaktura została bowiem znacznie rozbudowana i stała się znaczącym producentem ceramiki w Węgrzech. Choć praca zakładu została wstrzymana przez działania militarne w trakcie I wojny światowej, wznowiono ją w 1923 roku.
W 1939 roku wytwórnia Hollozaha znowu zmieniła właściciela. Karoly Szakmary postawił przede wszystkim na techniczne zmodernizowanie zakładu, ale istotne było dla niego także nadanie wytwarzanej ceramice nieco bardziej artystycznego charakteru. Jego działania zostały przerwane wskutek znacjonalizowaniu w 1948 roku fabryki przez rządy komunistycznych Węgier, które zdecydowały, że będzie ona produkować głównie izolatory. Do tworzenia artystycznej ceramiki udało się powrócić dopiero w 1953 roku.
